over mij

Ik vind dat het anders kan. We zouden symptomen niet meer zoals vaak gebeurt moeten onderdrukken door pillen, injecties, oefeningen of een operatie. Onze symptomen zijn de taal van het lichaam. Ons lichaam praat met ons door middel van onze klachten. We zijn het verleerd er naar te luisteren, waardoor het lichaam steeds harder roept tot we het schreeuwen niet meer kunnen negeren. 

Het is ons brein dat de hoofdrol speelt bij alle onverklaarde klachten. Het beschermende brein dat pijn creëert, problemen met concentratie en geheugen, overprikkelingsklachten en nog veel meer, als een reactie op stress, angst en boosheid, die we vaak onderdrukken en waar we ons niet bewust van zijn. De klachten leiden ons af van deze onaangename gevoelens.

Ik help mensen op het pad van heling. Het is een zoektocht naar een deel van onszelf dat we in de loop van ons leven zijn kwijtgeraakt. Controverseel in helen is dat je het zelf moet doen, en dat je het niet alleen kunt doen. Ik neem met liefde die begeleidende rol op me. 

Over de praktijk

In 2012 werd mijn contract als ergotherapeut in een verpleeghuis niet verlengd en verloor ik mijn baan. Dit was uiteindelijk mijn kans om voor mijzelf te gaan beginnen. De eerste jaren deed ik dat onder de naam Ergotherapiepraktijk Bangerter. In maart 2019 werd dat Ergotherapie Hand in Hand. Astrid Bellinga en ik gingen samenwerken en hand in hand onze krachten bundelen om goede ergotherapeutische zorg te leveren.

Nu, na 10 jaar is het tijd voor een nieuwe stap. En dat is een nieuw bedrijf, met een nieuwe naam en naast ergotherapie een nieuwe inhoud in de vorm van PSYCH-K®.

amo ergo sum. De naam werd mij aangereikt tijdens een bijzondere uitwisseling met iemand die tijdens mijn reis even mijn hand vasthield. Het resoneerde bijna meteen. Ik heb lief en daarom besta ik.

Het is zo’n mooie tegenhanger van de bekende uitspraak van René Descartes die ik hier niet zal herhalen. Zijn filosofie heeft er voor gezorgd dat er een tweedeling tussen lichaam en geest is ontstaan. Een filosofie die berust op scheiding en waarop onze maatschappij en ons gezondheidssysteem zijn gebouwd. Dat model past mij niet meer.

We komen allemaal uit dezelfde bron en keren er weer naar terug. We komen uit het licht. En dat licht mogen we laten schijnen. In ons zit het goede en dat wil zichtbaar worden. Kunnen we dat zien in elkaar? Is er een glimp van dat licht zichtbaar? Wordt er iets van die ander in mij aangeraakt? Dan ontstaat er aantrekking en verbinding en kan er wezenlijk contact zijn. Dat contact is de basis van onze heling en voor verdere groei. Dat is ook het contact dat ik graag met je aanga. Dat we elkaars hand even vasthouden tijdens onze reis.